Hepimiz bazen birileriyle o kadar yakınlaşırız ki dostluğumuzu ya da kardeşliğimizi hiçbir şey engellemiyormuş gibi görünür, bizi ayıran küçücük bir köprü vardır, hepsi o kadar.Ama tam sen bu köprüye adım atacakken sana şu soruyu sorsam : "bu köprüyü geçip bana gelir misin?" İşte o anda artık bunu istemeyiverirsin, sorumu tekrarlasam öylece suskun kalırsın. O andan itibaren aramıza dağlar ve azgın nehirler girer, bizi ayıran ve birbirimize yabancılaştıran duvarlar bitiverir önümüzde ve bir araya gelmek istesek de artık yapamayız.
O küçücük köprüyü düşündüğünde sözcüklere sığmayacak kadar büyüyüverir gözünde;
yutkunur ve şaşar kalırsın.
Friedrich W. Nietzsche
9 Haz 2008
duvar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder