"bugun artik biliyorum: hayatin bizlere verip verebilecegi tek odul, tek armagan, sevgi dolu bir insandir ve biz boyle bir insani, ilk firsatta katlederiz.sonra da, omur boyu, bu asla bagislanmayan gunahin lanetini sirtimizda tasiriz."
Aslı Erdoğan, Kabuk Adam
16 Ağu 2007
Kabuk Adam
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
4 yorum:
bence cok agir bir yargi...insan sevgi dolu birisini neden katletsin! belki ihtiras sevgi dolu birisini yok edebilir! pismanlik ise ihtirasin sonucudur....
bashedilenin bilincli bir yokedis oldugunu dusunmuyorum. adimlarin hangi yola cikacagi ilk defa oyle bir yolda yuruyen biri icin kestirilemez olabilir. kötü ihtimallerden arindirilmis bir yuruyus de kimi zaman cok yokedici.
"Sevmeyi bile beceremiyorum" türü bir zihniyet görüyorum burada. Bence günah işlemiş olma duygusu sonradan oluşmaktan ziyade, kendini affedemeyen kişi baştan bir çeşit günah duygusu taşıyarak girmiş ilişkiye. Otobiyografik nitelik taşıyorsa bu yazılan, o zaman Aslı Erdoğan'ın sevgilisi olmak istemezdim doğrusu. Çünkü kabustan farksız olsa gerek - özellikle aynı zihniyetten değilseniz; ama siz de öyleyseniz... düşünmek bile istemiyorum, korkunç olmalı. Bazen, kendinin bir işe yaramadığını kendine bir kez daha kanıtlamak için insanları böyle yüceltir, sonra kendimizden nefret ettiririz ki, tekrar esas işimize geri dönebilelim: kendimizden nefret etmek. Fena bir döngü, ama adı aşk değil, depresyon aslında. Aşkın hiç de bunlar olmak zorunda olmadığını görmek gerek. Ayrıca, katledildi denen kişi için de üzülmemek gerek: Maktul, katlinden sonra yeniden-doğmuş gibi hissediyor bile olabilir. Katilin perspektifiyle bu kadar özdeşleşmeyelim lütfen ;-)
okuduklarimizdan ayni seyi anlamadigimiz kesin. :>
ne yazik ki henuz kitabi okumadim, ama okumayi planliyorum. kendimle degil bildiklerimle paralellik gordum bu ve diger alintilarda. belki artik yokum demenin binbir bicimi vardir. bu da onlardan biridir.
Yorum Gönder